e acouguen os pensamentos
Cando o sorriso en tolas danzas
e infantís brincos bique os ventos
sexan os aires que sexan
e abaneen para unha ou outra beira
Cando os ollos finxan ver aínda que non vexan
Cando xa esquecida a identidade
camiñes para ningures, desorientada
carrexando unha ideoloxía emprestada
daquela terás a personalidade virada
decataraste de que es nada
folla que o vento deixou derreada
engaiolada nun labirinto de alleos ideais
Cando a túa persoa mude dese xeito
entón, daquela será un feito
ti serás sombra, serás casqueiro
daquela a túa mente
terala baldeira
This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.
Sem comentários:
Enviar um comentário