Estoupaban verdes escaravellos de Cruz Martínez Vilas by noollardunbufoverde

Soa no espazo

Soa no espazo (Diego de Giráldez)

Poema inspirado nesta obra pictórica

Esferas transparentes danzan

pezas invisíbeis nun espazo sombrío

misterioso

Namentres uns ollos mergúllanse

cara a dentro

e unha ringleira de troques

transitan ocos de nostalxia

pendurados dos cadros

Os corpos en decúbito supino

traspasan barreiras inimaxinábeis

Furan a certeza máis absoluta

NAS

Unha xouba en vertical

comparece na coreografía dos

elementos

No entanto, as galiñas vermellas

peteiran a realidade nos lenzos

This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.

No mar, neste mar

Inevitabelmente existen intres agochados

apegados nestes cons como se fosen lapas

baixo os efectos dunha incipiente psicopatía

Fondeados

amolecidos

encallados no peirao da memoria

Atravésanlle a pel, esgárranlla

pásalle por enriba a auga dos océanos

e sente que lle navegan

que a tronzan todos os naufraxios

destinados á permanencia

É consciente de que hai epitafios

escritos na nudez do rochedo

Sabe que existen lapsos que conservan aínda

a lene caricia dos corpos espidos

que habitan insculpidos na superficie de pedra

e contan historias nas súas páxinas

vivencias

especialmente expresadas

nas ondas deste mar, que semella en calma

Nítido perfil do verso!

No mar, neste mar

olla o infinito ronsel de melancolía

e repara, no longo índice de feridas

No mar, neste mar

onde dormen os aloumiños

arrolados polo vento de nordés

Móllalle os pés a auga salgada

e bícalle a caluga o ardente sol

Está silente, deitada sobre a rocha

e sente que se vai mergullando nos recordos

coma unha Mactra corallina

que afonda na area

Sotérrase lentamente

Morre

This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.