Imperturbável, brincam ousados vocábulos e fazem escorços harmónicos baixo os crípticos olhos cor de laranja, que percorrem Urbi et orbe, alíferos coa fachenda dum captor inato, à esculca nos eidos de salgueiros e carrascas. Vivido, arúspice existe um augur in crescendo em suas as.
segunda-feira, 22 de novembro de 2010
Mira Vigo o 19 de novembro do 2010
Fernando Franco dedícame unhas palabras na súa sección. Grazas!. Deixo aquí a ligazón:
sábado, 20 de novembro de 2010
A liña vermella
suspendida na atmosfera
abrangue o silencio que nos suicida
contra os marcos das portas pechadas
sen saída
Este é un longo instante, de sinais enmudecidas
finadas pola vinganza do tempo
Atopo espirais amarelas,xelatinosas
de sabor agridoce
que amosan a inexactitude
da extensión das nostálxicas páxinas
que conviven
no cerebro ateigado de obsesivas cadencias
poderosas
Acachoupada, entre as rúas de pedra
unha escura toupa acada a visión perdida e
séntase no sumidoiro a chorar
Este poema pertence ao poemario "Aínda son unha amante inconsútil"
3º Premio no 1º Certame de poesía “Eduardo Chao” Vigo, 2006
This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.
quinta-feira, 4 de novembro de 2010
Bosquexo dunha perna que pretende tirar para diante III
En concreto sabía dela
As palabras fixeran unha descrición
Polo miúdo
Seica existiu, mais
Foi un concepto arredor dunha noria
O cuspe pegou ideas no baleiro
A man, con claros síntomas de
inseguridade
traza bosquexos inexactos dunha perna
que pretende tirar para diante
This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.
Subscrever:
Mensagens (Atom)