No mar, neste mar

Inevitabelmente existen intres agochados

apegados nestes cons como se fosen lapas

baixo os efectos dunha incipiente psicopatía

Fondeados

amolecidos

encallados no peirao da memoria

Atravésanlle a pel, esgárranlla

pásalle por enriba a auga dos océanos

e sente que lle navegan

que a tronzan todos os naufraxios

destinados á permanencia

É consciente de que hai epitafios

escritos na nudez do rochedo

Sabe que existen lapsos que conservan aínda

a lene caricia dos corpos espidos

que habitan insculpidos na superficie de pedra

e contan historias nas súas páxinas

vivencias

especialmente expresadas

nas ondas deste mar, que semella en calma

Nítido perfil do verso!

No mar, neste mar

olla o infinito ronsel de melancolía

e repara, no longo índice de feridas

No mar, neste mar

onde dormen os aloumiños

arrolados polo vento de nordés

Móllalle os pés a auga salgada

e bícalle a caluga o ardente sol

Está silente, deitada sobre a rocha

e sente que se vai mergullando nos recordos

coma unha Mactra corallina

que afonda na area

Sotérrase lentamente

Morre

This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.